Stage, uitstapjes en beestjes!

Hola, comes estas? Todo bien, Pura vida, que dicha y usted? Dit is ongeveer ‘’Hallo’’ in het Nederlands.

Best even wennen als je om de paar meter iemand tegen komt en deze hele riedel wilt zeggen.. (klein beetje splaakgeblek).

Na Puck haar fanatieke schrijven heb ik toch ook maar besloten om een blogje te beginnen aangezien we toch al heel wat hebben meegemaakt..

Stage, gezinnetje:
In de afgelopen maand heb ik een hoop gedaan en gezien. Op onze stageplekken begint het steeds beter te lopen en we zijn nu begonnen met ons eigen project binnen de dagbesteding voor mensen met een beperking. We gaan sportlessen aanbieden omdat de cliënten het super leuk vinden om te sporten maar niet de mogelijkheid hebben om het te doen.

Daarnaast ben ik na de eerste twee weken verhuisd naar een ander gastgezin. In mijn eerste gezin woonde ik samen met een vrouwtje van 68 die een restaurant had en veel aan het werk was. Haar kinderen woonde niet meer thuis waardoor ik veel alleen was. Ik voelde mij daar niet op mijn plaats en heb uiteindelijk de keuze gemaakt om daar niet meer te willen wonen. Al snel genoeg was er een ander gastgezin die mij graag wilde ontvangen. In dit gezin woon ik nu alweer een maand en ik voel mij hier helemaal thuis! Het is een super lief gezin met een papa, mama, twee zussen van 23 en 30 en hun 3 honden. Ik als honden liefhebber was hier natuurlijk super blij mee want ik hou heel erg van kleine honden die de hele dag door om iedere scheet blaffen, je likken en op je gaan zitten.. :)
Mijn nieuwe familie probeerd mij zoveel mogelijk te laten zien van de cultuur. Ik ben al mee geweest naar allerlei familie feestjes en heb ook al een zondagochtend in de kerk gezeten.
Omdat mijn oudste zus een sollicitatie gesprek had in een in The Earth (Groene universiteit) wat ongeveer 3 uur rijden is, gingen wij met het hele gezin mee. Ondertussen dat zij haar gesprek had ging ik met de rest van het gezin de boel verkennen. We kwamen er snel achter dat iedereen in golfkarretjes rond scheurde. Ik kon het natuurlijk niet laten om even een golfkarretje te bemachtigen. Na het bezoek aan de universiteit gingen we naar het huis van een vriend die in de buurt van de universiteit woonde. Hij had ongeveer 100 bomen met exotisch fruit in zijn tuin wat een super mooi beeld schepte en waar we natuurlijk het een en andere hebben mogen proeven (heerlijk).

Weekendje strand:
Twee weken geleden hadden Puck en ik een extra lang weekend vanwege een feestdag. We besloten om een tripje naar de zee in het Noord-Westen van het land te maken (Pronvincie Guanacaste). Toevallig was dat weekend ook mijn verjaardag en het leek mij niet verkeerd om dit te vieren op het strand met een cocktailtje erbij.
Het plaatsje waar we naartoe gingen heette Santa Teresa, een echte surfspot. Het klinkt allemaal geweldig tot de reis er naar toe begon.. We gingen met de bus, overstappen naar een andere bus, de boot en nog eens de bus (Dit zou ongeveer 9 uur duren). Het reizen met de bus is geen pretje omdat de ruimte tussen de stoelen gemaakt is voor Costa Ricanen die gemiddeld 1,60m lang zijn (lekker knusjes). Op de heen weg moesten we de zee oversteken per boot. Al snel leerde we een paar surfboys met natuurlijk een grote bos rastahaar kennen. Zij waren met de auto en wij mochten vanuit de boot met hun mee naar onze bestemming rijden (scheelde weer een aantal kramaanvallen in onze benen en het ging iets sneller dan met de bus).
Aangekomen in het plaatsje Santa Teresa kwamen we bij ons hostel aan waar we in een klein schattig houten huisje sliepen. De volgende ochtend (mijn verjaardag) scheen de zon volop en werd ik verrast met allerlei lieve berichtjes en een ontbijtje op bed (twee blikjes alcohol) van Puck! We besloten lekker naar het strand te gaan en daar vooral niks te doen behalve te eten en te drinken. In de avond zou er een fullmoon party zijn waar we een kijkje wilde nemen. We gingen op zoek en liepen per ongeluk privé terrein op waar we al snel genoeg weg werden gejaagd door security. Uiteindelijk geen fullmoonparty gevonden dus dan maar de kroeg in met onze nieuwe vrienden. De volgende dag met een klein beetje hoofdpijn besloten we er een actief dagje van te maken en gingen we quad rijden. Helaas was het een regenachtige dag wat het iets minder mooi maakte maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben vooral lekker rond gescheurd en allerlei mooie plekjes bezocht waaronder de waterval van Montezuma, allerlei mooie strandjes en zelfs apen gespot. Na een lange dag doken we lekker op tijd het bed in want de volgende dag stond ons weer een lange en krappe terug reis van 10 uur te wachten.
Eindelijk thuis gekomen na een helse rit werd ik voor mijn verjaardag nog eens verrast door mijn familie met taart en overal balonnen in mijn kamer. Ze hebben ongeveer 4 keer voor mij mij gezongen inclusief muziek van de gitaar haha!

Dagje nationaal park en spookziekenhuis:
Afgelopen weekend zijn Puck en ik mee geweest met Puck haar gastgezin naar een nationaal park (Parque Nacional Volcan Irazu). Hier hebben we een flinke wandeling gemaakt en in de mooie natuur gepicknickt. Tijdens de Picknick kwam er een Pizote (witsnuitneusbeer) op bezoek. Van alle mensen met broodjes wilde hij natuurlijk het liefste mijn broodje en kwam steeds achter mij zitten. Het was wel weer toevallig dat het beest naar mij toe kwam.. In de afgelopen weken ben ik er achter gekomen dat beesten graag in mijn omgeving zijn (overal springende honden, muggen die mij ongeveer 20 keer per dag steken , Eekhoorns die fruit op mijn hoofd gooien en beertjes die mijn broodje willen stelen). Niet zo leuk voor mij als schijtbroek maar gelukkig wel groot vermaak voor Puck.
Op de terug weg vanuit het nationaal park hebben we nog een tussenstop gemaakt bij het Sanatorio (Oud ziekenhuis waar veel mensen met Tuberculose zijn overleden). Het is een vervallen en spookachtige locatie waar veel verhalen de ronde gaan dat de doden er nog rond spoken en op foto’s verschijnen. Ik natuurlijk weer met angst daar naar binnen en een van Puck haar schoonbroertjes vond het natuurlijk heel leuk om mij te laten schrikken.. Maar gelukkig heb ik het overleefd en geen spoken gevoeld of gezien.

Zo, mijn liefde voor schrijven is al snel genoeg weer weg dus dit was het dan ook. Ik probeer over een maandje weer een kleine up date te geven. Tevens is de Zonnebloem vakantie dan ook langs geweest (De oudjes van thuis met hun vrienden), dus dan zal ik wel weer wat leuke verhalen te vertellen hebben.

Adios amigos!