Bezoek uit Nederland, Otto en smeerkaas

Holaaaa, daar ben ik weer!

Even over de werkzaamheden. De afgelopen weken zijn allemaal goed verlopen en we gaan nu richting het eind van onze stageperiode. Omdat hier de schoolvakanties tegenovergesteld zijn van die van Nederland begint hier op half december de grote schoolvakantie. We gaan de komende tijd dus ook druk bezig zijn met het afronden van de projecten en het besteden van het sponsorgeld. Hierover horen jullie meer als het zover is!

Maar nu eerst het grote avontuur van de afgelopen weken……. Bezoek uit Nederland!!

Zo’n twee weken geleden arriveerden mijn ouders (met smeerkaas) en de moeder van Puck met een vriendin in ons mooie woonplaatsje Turrialba. We hadden ongeveer 3 dagen om onze stageplekken, gastgezinnen en de mooie omgeving te laten zien. Er stond ons dus een druk programma te wachten. Mijn Costa Ricaanse moeder Liseth wilde graag haar kookkunsten laten zien en was ontzettend enthousiast om mijn ouders te ontmoeten. Ze nodigde ons uit voor een lunch die werd geserveerd alsof we een of andere koninklijke familie waren. Het chique servies werd uit de kasten gehaald en het eten werd geserveerd met een mooi zwaantje gemaakt van groente. Dit voelde een klein beetje ongemakkelijk maar het eten was heerlijk!

In deze drie dagen zijn we met onze ouders naar onze stageplekken geweest waar we ze een rondleiding hebben gegeven voor een kleine indruk van onze werkzaamheden. Daarnaast hebben we vooral heel veel gegeten en zijn we naar een koffiefabriek geweest.

Na deze drie intensieve dagen kwam er meer bezoek! Niet alleen mijn ouders wilde de kans van mijn verblijf in Costa Rica aangrijpen om het land te verkennen maar ook een aantal vrienden van hun. Deze groep heb ik de afgelopen maanden ook wel de ‘De zonnebloem’ genoemd. Hiervoor moet ik wel mijn excuses aanbieden want ze hebben bewezen dat ik ze onderschat heb. Vanaf nu zijn ze gepromoveerd naar de omroep Max gangers!

Op vrijdag kwam de hele groep aan en Puck en ik hadden voor de ochtend een rafttocht geregeld. Niet ver van onze woonplek bevindt zich de nummer 1 rivier van Costa Rica om te raften, dus deze moesten we wel mee pakken in onze planning. In de ochtend kwam ik aan bij het hostel van de groep en ik zie iedereen in witte shirts staan.. ik dacht oei ik wist niet dat we een dresscode hadden afgesproken. Dat was ook niet zo haha, het bleek dat hun koffers nog in Spanje waren en ze de kleding uit het noodpakket van de vliegmaatschappij aan hadden. Dit pakket bestond uit een ontzettend mooi niet getailleerd wit shirt met een bijpassende oma onderbroek met pijpjes tot aan de knieën. Ik vond het erg leuk van ze dat ze zich aan het thema ‘De zonnebloem’ hielden. In stijl waren we klaar voor vertrek.

Aangekomen bij de rivier werden we in twee groepen verdeeld. Niemand van ons was ooit eerder gaan raften waardoor ik tijdens de eerste paar golfjes al een beetje bang werd bij het idee dat ze nog groter zouden worden. Na een tijdje kregen we het raften te pakken en konden de golven niet hoog genoeg zijn. Onderweg stopten we om een waterval te beklimmen. De stenen waren erg glibberig en de eerste drie zonnebloemers gingen onderuit. Gelukkig niks aan het handje en konden we verder met de tour. Iedereen heeft zich goed geamuseerd en wat was het leuk en mooi! Na de tour ging iedereen terug naar het hotel om zich klaar te maken voor de avond. (hier viel het vierde val slachtoffer van De Zonnebloem).

Voor in de avond was de hele groep uitgenodigd om bij mij thuis te komen eten. Liseth gooide haar kookkunsten weer in de strijd en iedereen mocht proeven van het heerlijke gerechtje Rice and Beans (rijst gekookt in kokosmelk met een lekker kippetje erbij). Na een gezellige avond ging de groep op tijd terug naar hun hotel want de volgende dag moesten we vroeg uit de veren om de reis voort te zetten. Mijn planning was om de eerste 5 dagen mee te reizen en dan weer terug te gaan naar Turrialba. Maar toen……. Toen kwam Otto om de hoek kijken.

Zaterdag en zondag, de eerste twee dagen van de reis hebben we doorgebracht in Tortuguero. Een groot natuurgebied met ontzettend veel dieren. Bij aankomst regende het en werden we begeleid naar onze lodge. Hier viel het vijfde val slachtoffer.. jup ook ik kon de regen niet aan en probeerde even in de spagaat te liggen. Na een goede rek en strek beurt kon ik de komende dagen er weer tegen aan. We hebben veel verschillende dieren zoals vogels, leguanen, kaaimannen, apen, tarantula’s en als hoogtepunt schildpadden gezien. Op een regenachtige middag kregen we de informatie dat er een kansje zou kunnen zijn om kleine schildpadjes uit hun nest te zien komen. Het is geen schildpadden seizoen dus we zouden geluk moeten hebben. Het regende pijpestelen maar we besloten toch om een poging te wagen en te gaan kijken. Na ongeveer 30 meter te hebben gelopen op het strand zag ik opeens iets kruipen. Ik rende er naar toe en het bleken wel 50 babyschildpadjes te zijn die net uit hun nest kwamen. Op dat moment kon ons de regen niks meer schelen en werden we tot op onze onderbroek nat maar wij mochten dit meemaken en wat was ik gelukkig!!

Na deze twee mooie dagen waren we klaar voor vertrek naar de volgende bestemming Puerto Viejo. Dit plan werd al snel van de baan gegooid want op dat moment leerden we Otto kennen.. Otto is de orkaan die de afgelopen week veel onrust in het land heeft gebracht. Otto zou in Puerto Viejo het land binnen dringen waardoor het te gevaarlijk zou zijn om deze plek te bezoeken. We moesten een ander plan bedenken en de reis omgooien. Dit betekende voor mij dat ik ook niet binnen twee dagen naar huis zou kunnen. Dit was uiteindelijk niet heel erg want daardoor heb ik een weekje langer mee kunnen reizen en veel extra dingen kunnen doen en zien. Na veel overleg besloten we om van maandag op dinsdag naar Arenal te gaan waar we de vulkaan hebben bezocht. Na de dagen in Arenal moesten we ook hier weer kijken waar Otto naar toe zou gaan en waar wij het beste de reis konden voort zetten. Dit werd het badplaatsje Samara. Op woensdag aangekomen in het stadje zagen we op het nieuws dat ook daar code rood werd gegeven. We besloten toch te blijven want de orkaan zou pas op donderdagochtend aankomen en de inwoners leken zich nergens druk om te maken. In de avond gingen we lekker naar het strand waar tot verbazing opeens de wolken wegtrokken en er een mooie zonsondergang tevoorschijn kwam. Na deze mooie avond was nog steeds niks te merken van Otto maar we gingen toch met het idee slapen dat het in de nacht kon gaan spoken. De volgende ochtend stonden we op en er was niks te zien. Het was een klein beetje bewolkt en we besloten er een mooie dag van te maken. In de middag bezochten we de watervallen. Hier viel het zesde valslachtoffer, helaas met camera in het water. Na lekker wat rond te hebben gehangen bij de watervallen hadden we voor in de avond de mogelijkheid om nog een keer schildpadden te zien. We gingen naar een strand waar niet alleen babyschildpadjes uit hun nesten zouden komen maar waar ook grote schildpadden aan land zouden komen om hun eitjes te leggen. En ja hoor we hadden weer prijs! Van een halve meter afstand mee mogen maken hoe een mamaschildpad haar eitjes legt. Wanneer een schildpad haar eitjes legt raakt ze in een soort slaapstand waardoor ze niks meekrijgt van de omgeving. Hierdoor konden we met zijn alle om haar heen zitten zonder dat ze last van ons had. Dit was ook weer erg bijzonder om mee te maken en gelukkig hebben we ook hier niks gemerkt van Otto. De orkaan zou op donderdag het land passeren en dit heeft hij vooral gedaan over het noorden van het land waardoor we gelukkig niks hebben gemerkt.

Op vrijdag ochtend vertrokken we naar de volgende bestemming en ook wel mijn laatste van de reis met ‘De zonnebloem’. We gingen naar Rincon de la Vieja. Hier sliepen we in een lodge midden in de natuur. Op zaterdag was het nationaal park nog gesloten door de orkaan maar we hebben toch een mooie wandeling door de andere natuur kunnen maken. Hier hebben we veel verschillende soorten vlinders, vogels en spinnen gesport. Na een toch wel vermoeiende wandeling besloten we om te gaan relaxen in de natuurlijke thermaal baden. Dit was tevens ook de afsluiting van mijn reis met de groep en was ik klaar voor mijn 7 urige reis naar huis op zondag.

Na deze klein beetje hectische maar super leuke week ben ik weer terug in mijn normale leventje hier. Deze week hard aan de slag voor onze opdrachten van school want volgende week staat het volgende tripje alweer voor de deur. Zaterdag vertrek ik samen met Puck voor een weekje naar Nicaragua!

Na dit leuke bezoek uit Nederland met vallen, opstaan en mijn potje smeerkaas kan ik er de komende weken weer tegen aan! Hoe dit zal gaan verlopen schrijf ik over een paar weekjes. Waarschijnlijk ook mijn laatste blog want over 6 weekjes vliegen we alweer terug naar Nederland! Wat gaat de tijd toch snel.

Met vriendelijke groet,

Maria joelia (vrijwilligster Zonnebloem vakanties)